Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
[ Akceptuję ]
Mapa strony

Aktualności

Folder z rozkładana mapą powiatu złotowskiego

Dodano 2025-01-23

Powiat złotowski – powiat w północnej Polsce (województwo wielkopolskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Złotów. Jest najdalej wysuniętym powiatem na północ w Wielkopolsce oraz pod względem powierzchni trzecim w Wielkopolsce i dwudziestym drugim powiatem w Polsce.

W skład powiatu wchodzą:

gminy miejskie: Złotów

gminy miejsko-wiejskie: Jastrowie, Krajenka, Okonek

gminy wiejskie: Lipka, Tarnówka, Zakrzewo, Złotów

miasta: Złotów, Jastrowie, Krajenka, Okonek

Dane: Wikipedia

Powiat Złotów 1772-1945 (niem. Landkreis Flatow). Po pierwszym rozbiorze Polski (1772) ziemia złotowska w ramach dystryktu noteckiego (niem. Netzedistrikt) znalazła się w granicach państwa pruskiego. Patentem królewskim z 29.06.1775 r. wprowadzono w dystrykcie noteckim nową administrację, na czele której stanął nadprezydent kwidzyńskiego okręgu regencyjnego (niem. Oberpräsident der Provinz Marienwerder). Do ostatecznego podziału dystryktu noteckiego doszło jednak dopiero w 1777 r. Wówczas to został utworzony powiat kamieński, który obejmował okręgi urzędowe (niem. Amtsbezirk) w Kamieniu, Grabionnie (pow. Wyrzysk), Krajence i Margoninie, w skład którego wchodziło 222 miejscowości i 12 miast: Kamień, Wysoka, Wyrzysk, Złotów, Sępólno, Więcbork, Łobżenica, Krajenka, Miasteczko Krajeńskie, Margonin, Szamocin i Gołańcz. W 1776 r. zamieszkiwało tutaj tylko 18.000 mieszkańców.

Folder z mapą powiatu rzeszowskiego

Dodano 2024-12-23
             POWIAT RZESZOWSKI SERCE PODKARPACIA

Powiat rzeszowski zajmuje powierzchnię 1145 km2. Tworzy go 14 gmin, które zamieszkuje łącznie blisko 176 tysięcy osób. Teren ten obejmuje zarówno obszary Płaskowyżu Kolbuszowskiego, Pradoliny Podkarpackiej, zajęte w znacznej części przez Dolinę Wisłoka, jak też Pogórza Rzeszowskiego. Dzięki tak dużej różnorodności jest atrakcyjnym krajoznawczo miejscem, a liczne zabytki i obiekty turystyczne to jego dodatkowe atuty. 
Realizowanych jest tu wiele inwestycji ważnych dla rozwoju regionu, poprawiających jakość życia oraz standardy świadczonych usług, budujących potencjał Aglomeracji Rzeszowskiej. Sztandarową inwestycją ostatnich lat jest Park Naukowo-Technologiczny „Rzeszów-Dworzysko” okrzyknięty „Gospodarczym sercem regionu”. Działania te przyciągają do powiatu wiele osób, które upatrują w nim dobre miejsce do życia. Notowany jest stały napływ ludności ale także inwestorów doceniających dobry klimat do rozwoju przedsiębiorczości.

Zespół pałacowo-parkowy w Tyczynie to przykład typowego dla tego obszaru założenia pałacowego. Ze względu na walory architektoniczne oraz otaczający go malowniczy park krajobrazowy jest ciekawym plenerem do produkcji filmowych i fotograficznych. W pałacu mieści się szkoła pozostająca w gestii Powiatu Rzeszowskiego, która w ostatnim czasie została gruntownie rozbudowana (Zespół Szkół w Tyczynie). Istniejący dziś murowany pałac powstał w latach 1862-1869 staraniem hrabiego Ludwika Wodzickiego. Został wybudowany na rzucie zbliżonym do kwadratu z oficyną po zachodniej stronie. W 1881 r. dobudowano pawilon gościnny, a w 1892  r. przebudowano oficynę, którą połączono łącznikiem z pawilonem. Pałac wybudowano w środkowej części założenia, z frontem od wschodu. Zachowany do dzisiaj wystrój zewnętrzny pałacu z końca XIX w. łączy wiele wcześniejszych stylów architektonicznych. Zachował się, m.in. portyk na frontowej ścianie oraz wieże z loggią pośrodku ściany południowej. Park krajobrazowy uformowany został po poł. XIX w., na wcześniejszym założeniu. Zachowały się w nim skupiska starodrzewu. Pałac był siedzibą hrabiego Ludwika Wodzickiego - jednego z najwybitniejszych, odnoszących sukcesy, galicyjskich działaczy politycznych, który w 1877 r. został mianowany Marszałkiem Sejmu Krajowego Galicji.
 

Tablica z mapą sołectwa Koźle oraz tablica historyczna

Dodano 2024-11-27
Nasza dzisiejsza realizacja gminie Stryków. Tablica dwustronna z mapą oraz historią sołectwa Koźle oraz tablica upamiętniająca bitwę pod Bzurą, która przetoczyła się przez te tereny, są tu mogiły poległych.
GMINA STRYKÓW leży w centralnej Polsce, w północnej części województwa łódzkiego, w powiecie zgierskim. Obejmuje 35 sołectw oraz 4 osiedla tworzące miasto Stryków, zajmując 157,9 km2 powierzchni. Sąsiaduje z siedmioma jednostkami samorządu terytorialnego: Miastem Łódź, Miastem Głowno, Gminą Głowno, Gminą Dmosin, Gminą Brzeziny, Gminą Nowosolna oraz Gminą Zgierz.


Tablica z mapą gminy i planem miejscowości Gdów

Dodano 2024-11-27
Gmina Gdów położona jest w centralnej części Województwa Małopolskiego, w Powiecie Wielickim na przecięciu ważnych szlaków komunikacyjnych Myślenice – Bochnia, a także Kraków – Wieliczka – Limanowa. Gmina Gdów znajduje się w południowo-zachodniej części Pogórza Bocheńskiego oraz północno-wschodniej części Pogórza Wielickiego. Zróżnicowane ukształtowanie – część terenu ma charakter równinny, a część – falisto-pagórkowaty sprzyja rozwojowi turystyki i rekreacji.
W skład Gminy Gdów wchodzi 29 sołectw, które zajmują łączną powierzchnię ponad 100 km².
Na terenie gdowskiego Zarabia znajdują się obiekty sportowo-rekreacyjne powstałe z myślą o mieszkańcach naszej gminy oraz licznie przybywających w nasze strony gościach i turystach, a atrakcjom walorom turystycznym znajdującym się na terenie Gminy Gdów towarzyszy ciekawa oferta gastronomiczna.
Wycieczkę po Gminie Gdów warto rozpocząć od poznania  miejsc stanowiących świadectwa historii regionu i Polski.


Tablica z planem miasta Ostrów Mazowiecka

Dodano 2024-11-27
Nasza realizacja tablicy z planem miasta Ostrów Mazowiecka.
Miasto leży w północno-wschodniej części województwa mazowieckiego na skrzyżowaniu ważnych międzynarodowych, krajowych i regionalnych szlaków komunikacyjnych. Doskonałą dostępność komunikacyjną zapewnia miastu miejska obwodnica oraz położenie przy drodze krajowej S-8 Warszawa-Białystok, a niebawem też przy międzynarodowej trasie S-61 „Via Baltica”.
Dobre położenie Ostrowi Mazowieckiej względem szlaków komunikacyjnych i wyprowadzenie ruchu kołowego, powoduje mały ruch samochodów w centrum. Przedkłada się na dobrą jakość powietrza.
Ostrów liczy blisko 23 tys. mieszkańców i zajmuje obszar 22 km kw.
Dlaczego Ostrów Mazowiecka?
Nazwa i herb miasta nawiązują do tradycji bartniczych. Rzeczownik rodzaju żeńskiego ostrów lub ostrowa oznaczał 1) bór, czyli 60 barci; 2) drabinkę przygotowaną z wierzchołkiem drzewa iglastego, po której bartnik dostawał się do barci, na tzw. podkur. (…) 3) znamię, czyli signum, którym bartnicy oznaczali swoje barcie.
Dzisiejsza nazwa miejscowa Ostrów Mazowiecka występowała na przestrzeni dziejów w różnych odmianach. W 1420 źródła notują Ostrowo, w 1434 w akcie lokacyjnym – Ostrowya, w 1467 – Ostrowa, w 1534 – Ostrowia. W okresie zaborów używano nazwy Ostrów (ten); po utworzeniu guberni łomżyńskiej w 1866 pisano Ostrów Łomżyński albo Ostrów w ziemi łomżyńskiej. W okresie międzywojennym używano dwóch określeń – Ostrów Mazowiecki i Ostrowia Mazowiecka.
W grudniu 1926 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zatwierdziło nazwę Ostrów Mazowiecka (…)
Źródło: Mieczysław Bartniczak „Ostrów Mazowiecka i okolice”, 1987.


Talem Technologies