Jesteś w: Strona główna / Aktualności
Aktualności
Tablica z mapą gminy i planem miejscowości Gdów
Dodano 2024-11-27
Gmina Gdów położona jest w centralnej części Województwa Małopolskiego, w Powiecie Wielickim na przecięciu ważnych szlaków komunikacyjnych Myślenice – Bochnia, a także Kraków – Wieliczka – Limanowa. Gmina Gdów znajduje się w południowo-zachodniej części Pogórza Bocheńskiego oraz północno-wschodniej części Pogórza Wielickiego. Zróżnicowane ukształtowanie – część terenu ma charakter równinny, a część – falisto-pagórkowaty sprzyja rozwojowi turystyki i rekreacji.
W skład Gminy Gdów wchodzi 29 sołectw, które zajmują łączną powierzchnię ponad 100 km².
Na terenie gdowskiego Zarabia znajdują się obiekty sportowo-rekreacyjne powstałe z myślą o mieszkańcach naszej gminy oraz licznie przybywających w nasze strony gościach i turystach, a atrakcjom walorom turystycznym znajdującym się na terenie Gminy Gdów towarzyszy ciekawa oferta gastronomiczna.
Wycieczkę po Gminie Gdów warto rozpocząć od poznania miejsc stanowiących świadectwa historii regionu i Polski.
W skład Gminy Gdów wchodzi 29 sołectw, które zajmują łączną powierzchnię ponad 100 km².
Na terenie gdowskiego Zarabia znajdują się obiekty sportowo-rekreacyjne powstałe z myślą o mieszkańcach naszej gminy oraz licznie przybywających w nasze strony gościach i turystach, a atrakcjom walorom turystycznym znajdującym się na terenie Gminy Gdów towarzyszy ciekawa oferta gastronomiczna.
Wycieczkę po Gminie Gdów warto rozpocząć od poznania miejsc stanowiących świadectwa historii regionu i Polski.
Tablica z planem miasta Ostrów Mazowiecka
Dodano 2024-11-27
Nasza realizacja tablicy z planem miasta Ostrów Mazowiecka.
Miasto leży w północno-wschodniej części województwa mazowieckiego na skrzyżowaniu ważnych międzynarodowych, krajowych i regionalnych szlaków komunikacyjnych. Doskonałą dostępność komunikacyjną zapewnia miastu miejska obwodnica oraz położenie przy drodze krajowej S-8 Warszawa-Białystok, a niebawem też przy międzynarodowej trasie S-61 „Via Baltica”.
Dobre położenie Ostrowi Mazowieckiej względem szlaków komunikacyjnych i wyprowadzenie ruchu kołowego, powoduje mały ruch samochodów w centrum. Przedkłada się na dobrą jakość powietrza.
Ostrów liczy blisko 23 tys. mieszkańców i zajmuje obszar 22 km kw.
Dlaczego Ostrów Mazowiecka?
Nazwa i herb miasta nawiązują do tradycji bartniczych. Rzeczownik rodzaju żeńskiego ostrów lub ostrowa oznaczał 1) bór, czyli 60 barci; 2) drabinkę przygotowaną z wierzchołkiem drzewa iglastego, po której bartnik dostawał się do barci, na tzw. podkur. (…) 3) znamię, czyli signum, którym bartnicy oznaczali swoje barcie.
Dzisiejsza nazwa miejscowa Ostrów Mazowiecka występowała na przestrzeni dziejów w różnych odmianach. W 1420 źródła notują Ostrowo, w 1434 w akcie lokacyjnym – Ostrowya, w 1467 – Ostrowa, w 1534 – Ostrowia. W okresie zaborów używano nazwy Ostrów (ten); po utworzeniu guberni łomżyńskiej w 1866 pisano Ostrów Łomżyński albo Ostrów w ziemi łomżyńskiej. W okresie międzywojennym używano dwóch określeń – Ostrów Mazowiecki i Ostrowia Mazowiecka.
W grudniu 1926 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zatwierdziło nazwę Ostrów Mazowiecka (…)
Źródło: Mieczysław Bartniczak „Ostrów Mazowiecka i okolice”, 1987.
Miasto leży w północno-wschodniej części województwa mazowieckiego na skrzyżowaniu ważnych międzynarodowych, krajowych i regionalnych szlaków komunikacyjnych. Doskonałą dostępność komunikacyjną zapewnia miastu miejska obwodnica oraz położenie przy drodze krajowej S-8 Warszawa-Białystok, a niebawem też przy międzynarodowej trasie S-61 „Via Baltica”.
Dobre położenie Ostrowi Mazowieckiej względem szlaków komunikacyjnych i wyprowadzenie ruchu kołowego, powoduje mały ruch samochodów w centrum. Przedkłada się na dobrą jakość powietrza.
Ostrów liczy blisko 23 tys. mieszkańców i zajmuje obszar 22 km kw.
Dlaczego Ostrów Mazowiecka?
Nazwa i herb miasta nawiązują do tradycji bartniczych. Rzeczownik rodzaju żeńskiego ostrów lub ostrowa oznaczał 1) bór, czyli 60 barci; 2) drabinkę przygotowaną z wierzchołkiem drzewa iglastego, po której bartnik dostawał się do barci, na tzw. podkur. (…) 3) znamię, czyli signum, którym bartnicy oznaczali swoje barcie.
Dzisiejsza nazwa miejscowa Ostrów Mazowiecka występowała na przestrzeni dziejów w różnych odmianach. W 1420 źródła notują Ostrowo, w 1434 w akcie lokacyjnym – Ostrowya, w 1467 – Ostrowa, w 1534 – Ostrowia. W okresie zaborów używano nazwy Ostrów (ten); po utworzeniu guberni łomżyńskiej w 1866 pisano Ostrów Łomżyński albo Ostrów w ziemi łomżyńskiej. W okresie międzywojennym używano dwóch określeń – Ostrów Mazowiecki i Ostrowia Mazowiecka.
W grudniu 1926 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zatwierdziło nazwę Ostrów Mazowiecka (…)
Źródło: Mieczysław Bartniczak „Ostrów Mazowiecka i okolice”, 1987.
Tablica z mapą gminy Ruciane Nida ustawiona w miejscowości Ukta
Dodano 2024-11-27
Ukta (dawniej Stara Ukta, niem. Alt Ukta) – wieś mazurska w Polsce, w sołectwie Ukta, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida nad Krutynią i przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 609 z drogą wojewódzką nr 610. Do 1954 r. siedziba gminy Ukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wieś leży w Puszczy Piskiej nad rzeką Krutynią. Obecnie jest tu przystanek PKS, stanica wodna, bar ulokowany w starej kuźni, poczta, apteka, sklepy i ośrodki wypoczynkowe, a także szkoła podstawowa. Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Na położonym 2 kilometry na południe wzgórzu zwanym Zameczkiem podczas prowadzonych wykopalisk archeologicznych znaleziono urny z prochami z czasów przedhistorycznych.
Wieś leży w Puszczy Piskiej nad rzeką Krutynią. Obecnie jest tu przystanek PKS, stanica wodna, bar ulokowany w starej kuźni, poczta, apteka, sklepy i ośrodki wypoczynkowe, a także szkoła podstawowa. Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Na położonym 2 kilometry na południe wzgórzu zwanym Zameczkiem podczas prowadzonych wykopalisk archeologicznych znaleziono urny z prochami z czasów przedhistorycznych.
Informator z mapą powiatu krośnieńskiego ( woj. podkarpackie)
Dodano 2024-10-24
Nasza nowa publikacja z mapą powiatu wydana 8 października 2024 r. . Powiat krośnieński woj. podkarpackie.. Powiat został utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Krosno. Powiat obejmuje obszar wokół Krosna, natomiast samo Krosno jest oddzielnym miastem na prawach powiatu i nie wchodzi w jego skład.
Powierzchnia 923,79 km². Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwały 112 283 osoby. Natomiast według danych z 31 grudnia 2023 roku powiat zamieszkiwało 108 922 osób.
Powiat krośnieński jest regionem o dużej lesistości. Lasy zajmują powierzchnię 33 596 ha.
Po 1945 r. już nie tylko górnictwo ropy naftowej stanowiło o potencjale gospodarczym regionu. W styczniu 1945 r. ruszyła rafineria w Jedliczu. Powstały m.in. huty szkła, zakłady obuwnicze, włókiennicze i przetwórstwa spożywczego.
Duże znaczenie dla rozwoju Krosna i okolic miało istnienie w latach 1975 - 1998 województwa krośnieńskiego, które zostało zlikwidowane po 24 latach, wraz z nowym podziałem administracyjnym kraju.
Tablica z mapą gminy Jeleśnia
Dodano 2024-10-24
Realizacja tablicy w Jeleśni 2 października 2024 r..
To jedno z najciekawszych miejsc w Beskidzie Żywieckim. Lokalizacja tablicy przy drodze do Żywca, w Rynku przy najstarszej w Polsce Karczmie (Stara Karczma ) Przewija się tam masa turystów w lato i zimę. Przejeżdża tam również tysiące aut z tego względu iż jest to droga na Słowację. Podróżni często zatrzymują się na Rynku w Jeleśni aby coś zjeść w Starej Karczmie.
„ ...Oj Jeleśnia, Jeleśnia, baba od chłopa odesła, a dlaczego odesła? – bo nie umiał rzemiesła ...”.
Oczywiście piosenka najprawdopodobniej nijak miała się do prawdy, w Jeleśni podobnie jak we wszystkich pozostałych wsiach kwitło rzemiosło. Dla tych, dla których nie starczało już chleba, nie pozostawało nic innego niż emigracja. Wyjeżdżali ludzie za pracą do Prus, Węgier i za ocean, do Ameryki. Ostatnia fala emigracji mieszkańców najwyżej położonych przysiółków jak Głuchaczki na terenie Przyborowa dokonała się w 1935 roku, kiedy to mieszkańców Głuchaczek wysiedlono na Pomorze. ( https://www.jelesnia.pl/zarys-dziejow)
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] poprzednia strona
następna strona