Jesteś w: Strona główna / Aktualności
Aktualności
Tablica z mapą powiatu Braniewskiego
Dodano 2021-08-30
Tablica z mapą powiatu braniewskiego ustawiona przez Wydawnictwo PiK przy Starostwie Powiatowym w Braniewie przy Placu Piłsudskiego.
Krótka charakterystyka Powiatu
Powiat Braniewski położony jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Powierzchnia powiatu wynosi 1 205 km². Liczba mieszkańców to ponad 42 tys. osób.
Powiat od północy graniczy z Federacją Rosyjską, od północnego-zachodu jego naturalną granicą jest Zalew Wiślany, od zachodu graniczy z Powiatem Elbląskim, od południa zaś z Powiatem Lidzbarskim, a od wschodu z Powiatem Bartoszyckim.
Na terenie Powiatu znajdują się cztery przejścia graniczne: dwa drogowe (w Grzechotkach i w Gronowie), jedno kolejowe (w Braniewie) oraz jedno morskie (we Fromborku).
W skład powiatu wchodzi 7 gmin: Gmina Braniewo, Gmina Frombork, Gmina Pieniężno, Gmina Płoskinia, Gmina Lelkowo, Gmina Wilczęta oraz Miasto Braniewo.
Powiat Braniewski jest miejscem szczególnym. Nie będzie zawiedziony ten, kto trafi tutaj szukając ciszy i spokoju. Delektując się pięknem przyrody znajdzie to wszystko nad brzegami jezior i Zalewu Wiślanego oraz w leśnych ostępach bezkresnych lasów.
Tablica z mapą gminy Radoszyce
Dodano 2021-08-30
Nasza realizacja nad zalewem w gminie Radoszyce. Bardzo ciekawe miejsce na rekreację.
Zalew Antoniów powstał w dolinie rzeki Plebanki w 2019 roku. Jego nazwa pochodzi od czynnej w tym miejscu pod koniec XVIII w. huty, a znajduje się pomiędzy Radoszycami a Grodziskiem. Zalew ma 23 ha lustra wody, 3,5 km ścieżki pieszo-rowerowej wokół i dwie piaszczyste plaże. Maksymalna głębokość zalewu to 3,6 m, a średnio wynosi ona około 1,8 m. Jego objętość to około 500 tys. metrów sześciennych. Zalew pełni funkcję nie tylko turystyczną, ale również retencyjną, co w dobie katastrofy klimatycznej nie pozostaje bez znaczenia.
W sezonie, bezpieczeństwa w wyznaczonym do kąpieli miejscu pilnują ratownicy. Przy zalewie są: parkingi, toalety, przebieralnie, ławeczki, działają punkty gastronomiczne i wypożyczalnie sprzętu wodnego.
Pierwsze pólrocze 2021- realizacje Wydawnictwa PiK - film.
Dodano 2021-07-02
Pierwszy kwartał Wydawnictwo PiK zrealizowała wiele projektów promując
miasta, gminy i powiaty oraz firmy. Zrealizowaliśmy m.in. tablice
sołectwa Kiełmina w gminie Stryków, folder z mapą gminy Gostycyn, Folder
miasta i gminy Chorzele, Folder z plan miasta Staszów, tablicę z planem
Chodzieży, dwie tablice z planem miasta Prabuty, informator z planem
miasta i mapą gminy Rogoźno, tablicę z planem miasta Reda, tablicę z
mapą gminy Rypin, folder miasta i gminy Miechów, tablicę z planem miasta
Susz, dwie tablice z mapą powiatu mławskiego, dwie tablice z planem
miasta Pionki,
Publikacja reklamowa z mapą gminy Dobre
Dodano 2021-05-26
Historia Dobrego
Początki
Dobrego sięgają odległych czasów. Pierwsza wzmianka o miejscowości
pochodzi z dokumentu wydanego przez króla Władysława Jagiełłę 6 czerwca
1400 r., co oznacza, że wieś już wówczas istniała. Powstanie Dobrego
nastąpiło najpóźniej w drugiej połowie XIV w.
Od
początku swego istnienia wieś była własnością królewską. W XV w.
Władysław III Wareńczyk pożyczył pod zastaw Dobrego znaczną sumę
pieniędzy od Mikołaja Szarlejskiego. W ten sposób Mikołaj przejął wieś
do czasu, kiedy dług zostanie spłacony. W 1457 r. Szarlejski dobrowolnie
zrzekł się dóbr otrzymanych od króla na rzecz Jana Kościeleckiego.
Następnym administratorem Dobrego był prawdopodobnie Florian Żukliński.
Po jego śmierci dług ciążący na majątku wykupił Mikołaj Kościelecki. Na
prośbę Mikołaja, w 1524r. król, Zygmunt I Stary dokonał zamiany Dobrego
na Gnojno i Celiny, dziedziczne wsie szlachcica. Od tego czasu
miejscowość przestała być królewszczyzną i stała się własnością
prywatną. Dobre należało kolejno do rodzin: Mieleckich, Pstrokońskich,
Działyńskich, Schliebenów, Dąbskich. Ostatnimi właścicielami wsi byli
Czerniccy.
Tablica z planem miasta Łańcut
Dodano 2021-05-26
Dzisiejsza realizacja Wydawnictwa PiK w Łańcucie. Dopiero pod koniec lat trzydziestych Łańcut zaczął się dźwigać przemysłowo, jednak wybuch II wojny światowej brutalnie to przerwał. W mieście władzę przejęły instytucje stworzone przez okupanta. Zaczęły się represje w stosunku do miejscowej ludności, w pierwszym rzędzie najostrzejsze dla zamieszkujących miasto Żydów, których do sierpnia 1942 roku zlikwidowano tu zupełnie. Odpowiedzią na represję okupanta było powstanie komórek ruchu oporu. W związku z ograniczeniem możliwości uczenia się, powstało tajne nauczanie doskonale zakonspirowane i zorganizowane.
