Tablice turystyczne w gminie Ciężkowice
Dodano 2024-10-24
Realizacja 5 tablic turystycznych na terenie gminy Ciężkowice - 17 września 2024 r. . Jest to gmina miejsko-wiejska położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim.
Najstarsze informacje na temat Ciężkowic pochodzą z aktu datowanego na lata 1123-25. W dokumencie tym biskup Tusculum i legat papieża Kalista II na Polskę i Węgry – Idzi, wymienia i zatwierdza posiadłości klasztoru tynieckiego.
W okresie międzywojennym, w wyniku reformy administracyjnej z 1934 roku Ciężkowice utraciły prawa miejskie, co odebrało miejscowości prestiż. Społeczność wciąż trudniła się rzemiosłem, rolnictwem, handlem, oraz pracowała na kolei. W tym okresie upowszechniano nauczanie: od 1928 roku działa Sekcja Biblioteczna, a w 1935 roku został założony Niedzielny Uniwersytet Wiejski.
Tablica z planem miasta Prabuty
Dodano 2024-10-24
Tablica z planem miasta Prabuty aktualizowana i odnowiona w dniu 11 września 2024 r.
Gmina Prabuty to jedna z 6 gmin wchodzących w skład powiatu kwidzyńskiego. Druga pod względem wielkości po gminie Kwidzyn. Administracyjnie należy do województwa pomorskiego i zlokalizowana jest na jego południowo – wschodnim krańcu. Całkowita powierzchnia gminy wynosi 191,2 km2 , z czego 6 km2 to obszar miasta Prabuty. Liczba mieszkańców zamieszkujących gminę to ponad 13,6 tys. osób, w tym teren miasta zamieszkuje ponad 8,9 tys. osób. Siedzibą władz gminy i ośrodkiem administracyjno–usługowym jest miasto Prabuty, zlokalizowane nad jeziorem Liwieniec.
Tablica z planem miasta Syców
Dodano 2024-10-24
Tablica z planem miasta Syców ustawiona w Sycowie przy skrzyżowaniu ulic Kolejowej i Oleśnickiej została odnowiona i zaktualizowana 28 sierpnia 2024. .
Syców położony jest w północno-wschodniej części województwa dolnośląskiego w powiecie oleśnickim. Wiedza o początkach Sycowa jest dzisiaj bardzo fragmentaryczna, zachowane są jedynie pojedyncze wzmianki, które w sposób mniej lub bardziej pewny potwierdzają istnienie miejscowości. W latach 1939-1945 trwała II wojna światowa. IX 1939 r. z rejonu Sycowa ruszyło niemieckie natarcie w kierunku Kępna. W maju 1941 r. wśród robotników przymusowych w sycowskiem powstał batalion konspiracyjny Armii Krajowej pod nazwą „Giewont”. Jego dowódcą był Józef Młynarz ps. „Faryś”. W styczniu 1945 r. prawie niezniszczone miasto dostało się w ręce Armii Czerwonej. W tym czasie miasto zostało częściowo zniszczone, a ratusz i zamek podpalone.
Mapa gminy Dobre
Dodano 2024-10-02
Na zlecenie władz gminy nasze wydawnictwo opracowało i wydało rozkładaną mapę gminy Dobre w okładce. Ta publikacja łączy w sobie folder promocyjny z informacją turystyczną, mapą gminy i planem miejscowości. Nakład 700 szt.
Z kart historii
Historia Dobrego sięga XIV w. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu z 6 czerwca 1400 r. wydanego przez króla Władysława Jagiełłę, ale niewątpliwe wieś istniała już wcześniej. Przez ponad dwa wieki była ona własnością królewską. W 1569 r. król Zygmunt August przekazał Kujawy ówczesnemu kasztelanowi krakowskiemu Sebastianowi Mieleckiemu.
Z rąk Mieleckich Dobre weszło w posiadanie rodziny Pstrokońskich, a następnie stało się własnością wojewody inflanckiego, Jana Wilhelma Schliebena, którego żoną była Justyna Pstrokońska. Od Schliebenów majątek odkupiła rodzina Dąmbskich. W późniejszym czasie drogą pokrewieństwa tereny te przeszły w posiadanie rodziny Czernickich, którzy byli ostatnimi właścicielami Dobrego.
W okresie zaborów ziemie te znajdowały się pod panowaniem Rosjan. W 1863 r. na Kujawach wybuchło Powstanie Styczniowe, które doprowadziło do dużych zniszczeń. Przez długi czas po zrywie narodowym Dobre było podupadłą, typowo rolniczą wsią, do której można było dotrzeć jedynie konno.
Sytuację tego terenu diametralnie zmieniło powstanie cukrowni w 1908 r. Założycielem „Spółki Akcyjnej Cukrowni Dobre” był m. in. właściciel Płowiec Józef Biesiekierski. Lokalizacja zakładu wynikała z bliskości jeziora, urodzajnych gleb oraz dużej ilości siły roboczej. Powstanie cukrowni wiązało się z wybudowaniem kilkukilometrowej linii kolejowej.
Okres międzywojenny to dalszy rozwój miejscowości, która przekształciła się w osadę o charakterze przemysłowym. Powstanie cukrowni polepszyło warunki ekonomiczne mieszkańców. Miejscowość rozwijała się też pod względem kulturowym i oświatowym. Po wybuchu II wojny światowej 9 września 1939 r. Dobre znalazło się pod okupacją hitlerowską. Wyzwolenie Dobrego nastąpiło 19 stycznia 1945 r.
W 1979 r. do Dobrego skierowano księdza Andrzeja Gawła, którego zadaniem była budowa kościoła i stworzenie parafii. Budowa trzynawowej świątyni z kamienia pokrytej blachą miedzianą została zakończona w 1984 r., powstała również parafia.
d 8 marca 1990 r. gmina Dobre posiada status gminy samorządowej. Po 1 stycznia 1999 r. nastąpiły zmiany w strukturze administracyjnej państwa, w wyniku których Dobre weszło w skład powiatu radziejowskiego województwa kujawsko-pomorskiego. Urząd Gminy Dobre w 2006 r. został przeniesiony do nowego budynku przy ul. Dworcowej.
W 1827 r. w Dobrem znajdowało się tylko 13 budynków, a żyło tutaj ok. 200 mieszkańców. W ciągu niecałych dwustu lat Dobre przekształciło się z małej osady w nowoczesną i prężną gminę.
Informator z mapą powiatu Olsztyńskiego
Dodano 2024-07-29
Informator z mapą powiatu olsztyńskiego. Pod względem administracyjnym powiat olsztyński składa się z 12 gmin:
- 7 gmin wiejskich (Dywity, Gietrzwałd, Jonkowo, Kolno, Purda, Stawiguda i Świątki)
- 5 gmin miejsko-wiejskich (Barczewo, Biskupiec, Dobre Miasto, Jeziorany i Olsztynek).
W jego skład łącznie wchodzi 5 miast, 447 miejscowości oraz 251 sołectw.
Powiat olsztyński jest największym, zarówno pod względem liczby ludności (129 698), jak i powierzchni (2 838 km2) powiatem województwa warmińsko-mazurskiego. Tworzy go 12 gmin: Barczewo, Biskupiec, Dobre Miasto, Dywity, Gietrzwałd, Jeziorany, Jonkowo, Kolno, Olsztynek, Purda, Stawiguda i Świątki. Ponad 90 procent powierzchni powiatu leży na terenie historycznej Warmii. Tu odnajdą raj inwestorzy poszukujący atrakcyjnych terenów. Rozwój gospodarki ułatwia dobrze rozwinięta sieć dróg gminnych i wojewódzkich.