Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
[ Akceptuję ]
Mapa strony

Aktualności

Dwustronna tablica promocyjna miasta Wislica

Dodano 2022-09-28
Na zlecenie Urzędu Miasta i Gminy Wiślca opracowaliśmy i zrealizowaliśmy dwustronną tablicę promocyjną. Z jednej strony mapa gminy, plan ulic miasta oraz opis okraszony fotografiami. Rewers tablicy to fotografia Wiślicy z lotu ptaka. 
Z początkiem roku 2018 Wiślica ponownie otrzymała prawa miejskie.
Gmina Wiślica położona jest w południowej części województwa świętokrzyskiego nad rzeką Nidą, nieopodal jej ujścia do Wisły oraz w centralnej i południowej części Zespołu Parków Krajobrazowych Ponidzia. Należy do grupy najstarszych miejscowości w Polsce, których początki sięgają czasów przed powstaniem państwa polskiego.  Gmina położona jest w odległości ok. 15 km od Buska Zdroju, 65 km od Kielc oraz 70 km od Krakowa. Gmina Wiślica składa się z 20 sołectw.


Teren Gminy Wiślica zamieszkuje obecnie 5704 mieszkańców.
 Rys historyczny
Wiślica rozlokowała się na gipsowym wyniesieniu pośród nadnidziańskich podmokłych łąk i rozlewisk. Do niedawna uznawana była za stolicę państwa Wiślan, plemienia wymienionego przed pół. IX wieku przez Geografa Bawarskiego, jako przypuszczalna rezydencja znanego z Żywotu św. Metodego potężnego księcia, który "siedząc w Wiślech urągał chrześcijanom i szkody im wyrządzał, najeżdżając ziemie państwa wielkomorawskiego."
  W rzeczywistości w X wieku był tu tylko niewielki zespół osadniczy, który na przełomie X/XI stulecia dostał się we władanie księcia Polan. Osada wkrótce szybko się rozwinęła w obronny gród, wykorzystujący zapewne strategiczne położenie tego miejsca u przeprawy na Nidzie. Jego śladem jest być może grodzisko położone na skałce gipsowej pośród łąk, ok. 600 m na południowy - wschód od centrum osady. Rok 1135 przyniósł wielkie zniszczenie miasta przez Rusinów i Połowców, stanowiąc wyraźną cezurę w rozwoju Wiślicy.
W efekcie, przy podziale państwa w 1138 roku wiślicka osada nie odegrała znaczącej roli i znalazła się w dzielnicy, której ośrodkiem został Sandomierz. A jednak wkrótce, bo już w 2 pół. XII wieku rozpoczął się prawdziwy rozkwit grodu, zwłaszcza, gdy po 1166 roku przejściowo przez kilka lat osobny dział z siedzibą w Wiślicy miał książę Kazimierz II Sprawiedliwy.
  Pod patronatem książąt sandomierskich na kulminacji wyspy miejskiej, tzw. Regii rozbudowane zostały zespoły założeń sakralno -pałacowych. Badania archeologiczne ujawniły funkcjonowanie palatium z kolumnadą, zapewne o charakterze rezydencjonalnym oraz rotundy z konchami - wnękami w grubości murów. Rekonstrukcja drugiego odkrytego palatium, wobec nikłych reliktów, jest dość dowolna, podobnie jak usytuowanej obok rotundy z domniemaną apsydą.
Na dawnym podgrodziu w połowie XII stulecia powstał kościółek prebendalny poświecony św. Mikołajowi, nieco później obok jednonawowy kościół kolegiacki z wbudowaną kryptą wyposażoną we wspaniale zdobioną posadzkę gipsową. Powstanie kolegiaty romańskiej, której relikty znajdują się pod obecną gotycką świątynią, zapewne wiązać można z panującym tu w latach 1166-77 księciem Kazimierzem Sprawiedliwym. Świątynię tę zastąpiła w l połowie XIII wieku nowa budowla o dwuwieżowej fasadzie.
   Tak więc Wiślica w XII i częściowo XIII wieku zajmowała trzecią pozycję po Krakowie oczywiście i za Sandomierzem na obszarach osadnictwa małopolskiego, chociaż nawet były czynione próby w l pół. XIII wieku utworzenia tu niezależnego ośrodka administracyjnego, widoczne choćby w tytule wojewody wiślickiego, przejściowo używanym przez komesa Mszczuja w 1231 roku, późniejszego wojewodę łęczyckiego i krakowskiego z ramienia księcia Konrada I Mazowieckiego. Bolesław Wstydliwy, książę sandomierski i krakowski użył zaś w jednym z dyplomów określeń dominium sandomierskie i dominium wiślickie.
  Drugą pod względem znaczenia w dzielnicy była też kolegiata wiślicka, którą Jan Długosz określa jako secundam post Sandomiriensem ecclesiam inter collegiatas ecclesias Sanctae Mariae Wisliciensis ecclesia.... W 1217 roku, za księcia sandomierskiego i krakowskiego Leszka Białego potwierdzona została kasztelania wiślicka, więc niewątpliwie gród wiślicki na pocz. XIII wieku stanowił liczące się centrum kościelno-administracyjne.
Okres wzmożonego rozwoju i wzrostu pre3stiżu Wiślicy trwał zapewne do pół. XIII wieku, kiedy to najazdy mongolskie spowodowały nowe zniszczenia i w efekcie przeniesienie ośrodka lokalnej władzy do pobliskiego Nowego Korczyna.
 . #tablica #reklama #promocja #wydawnictwopik #mapa #plan #planmiasta
Informacje o Wiślicy pochodzą ze strony: http://wislica.pl
cofnij

Talem Technologies