Informator z mapą gminy Wielgie

Turystyka

( żródło:  www.gmina.wielgie.pl)

Na obszarze gminy Wielgie znajdują się zarówno wielkoprzestrzenne formy ochrony krajobrazu, jak i formy indywidualnej ochrony przyrody.

Na terenie gminy brak uznanych rezerwatów przyrody.

Obszary chronionego krajobrazu to wyróżniające się przyrodniczo i krajobrazowo tereny o zróżnicowanych typach ekosystemów, chronione ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z masową turystyką i wypoczynkiem lub ze względu na istniejące bądą odtwarzane korytarze ekologiczne. Na terenie gminy znajduje się fragment obszaru chronionego krajobrazu „Jeziora Skępskie". Obejmuje północną część gminy na terenie wsi Suradówek i Bałdowo o powierzchni 84 ha. Celem wyznaczenia obszaru chronionego krajobrazu „Jeziora Skępskie" jest zachowania walorów przyrodniczych i krajobrazu jeziorno-leśnego oraz doliny rzeki Mień.

Otoczenie Jeziora Orłowskiego (Piaseczno) zostało objęte ochroną prawną jako zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Jezioro Piaseczyńskie". Podstawę prawną stanowi Uchwała Nr XXV/126/93 Rady Gminy Wielgie z dnia 7 lipca 1993 roku w sprawie utworzenia na terenie gminy zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, zmieniona Uchwałą Nr XXVI/132/93 Rady Gminy Wielgie z dnia 18 sierpnia 1993 roku. Ochroną objęto wody jezior Orłowskiego (Piaseczyńskiego) i Czarnego wraz z otoczeniem. W skład zespołu weszły: Jezioro Orłowskie (Piaseczeńskie) 97,8 ha, Jezioro Czarne 10,1 ha, grunty wsi Piaseczno 97,0 ha, grunty wsi Orłowo 76,0 ha, grunty wsi Teodorowo 58,7 ha i grunty wsi Czerskie Rumunki 13,5 ha. Ogółem powierzchnia zespołu wynosi 353,1 ha. 
Celem ochrony pomników przyrody, zarówno ożywionej, jak i nieożywionej jest zachowanie, ze względów naukowych i dydaktycznych, tworów przyrody odznaczających się indywidualnymi i niepowtarzalnymi cechami. Na terenie gminy Wielgie następujące twory przyrody poddano ochronie jako pomniki przyrody:


- 12 kasztanowców o wysokości około 18 m i obwodzie około 2,2 m  rosnących w pasie przydrożnym w miejscowości Czarne przy kościele parafialnym (Uchwała Nr XXXIX/166/98 Rady Gminy Wielgie z dnia 9 czerwca 1998 r.),

  - wiąz górski o wysokości 28 m i obwodzie 500 cm  w parku dworskim w miejscowości Zakrzewo (Zarządzenie nr 59 Wojewody Włocławskiego z dnia 20.12.1988 r. Dz. Urz. Woj. Włocł. Nr 4 z 1989 r. poz. 55),

- jesion wyniosły o wysokości 22 m i obwodzie 430 cm w parku w miejscowości Wielgie (Zarządzenie nr 59 Wojewody Włocławskiego z dnia 20.12.1988 r. Dz. Urz. Woj. Włocł. Nr 4 z 1989 r. poz. 55).


Dotychczas na terenie gminy nie uznano żadnych użytków ekologicznych, chroniących „pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów genowych i typów środowisk, jak: naturalne zbiorniki wodne, śródleśne i śródpolne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, płaty nieużytkowanej roślinności".



System ekologiczny gminy Wielgie nie jest jeszcze optymalnie wykształcony. Poza obszarem chronionego krajobrazu, zespołem przyrodniczo-krajobrazowym i kilkoma drzewami uznanymi za pomniki przyrody brak innych form ochrony przyrody. Dalsze rozpoznawanie zasobów przyrody i ich waloryzacja powinna pozwolić na objęcie ochroną prawną kolejnych obszarów i obiektów.

 

Środowisko przyrodnicze terenu gminy charakteryzuje się dużą bioróżnorodnością, co uwidacznia się m.in. obecnością wielu roślin rzadkich i chronionych. Świat roślin i zwierząt jest uwarunkowany różnymi typami środowisk. Jest typowy zarówno dla obszarów wysoczyzny morenowej użytkowanej rolniczo, jak i dla zalesionego obszaru sandru. Największa różnorodność flory i fauny występuje w lasach i na terenach podmokłych. Stosunkowo liczne reprezentowane są we florze gatunki roślin rosnących w borach, na łąkach, na torfowiskach. Wśród nich do największych osobliwości w skali regionu należą przeżytki z chłodnych okresów klimatycznych - relikty glacjalne. Ich stanowiska koncentrują się głównie na naturalnych torfowiskach niskich i przejściowych, rzadziej w lasach i zbiornikach wodnych. Do torfowiskowych gatunków reliktowych występujących na terenie gminy zaliczana jest m.in. gwiazdnica grubolistna, turzyca strunowa, wierzba borówkolistna, wierzba śniada, fiołek torfowy, brzoza niska.Duże znaczenie przyrodnicze i krajobrazowe posiadają zadrzewienia śródpolne i przydrożne. Są miejscem bytowania wielu gatunków zwierząt. Na wysoczyźnie oprócz drobnych ssaków licznie reprezentowana jest ornitofauna. Częstym ptakiem na terenach gminy jest bocian biały. Na polach uprawnych pospolicie występują: jaskółka, przepiórka, bażant, kuropatwa i inne. Pod względem faunistycznym na szczególną uwagę zasługuje Jezioro Tupadelskie będące ostoją - miejscem bytowania, żerowania i rozrodu licznych gatunków zwierząt, w szczególności ptaków wodno-błotnych. W wodach Świętego Strumienia od kilku lat obserwuje się wzrastającą liczebnie populację bobrów. Tereny leśne i obrzeża lasów to miejsca bytowania, żerowania i rozrodu ptaków drapieżnych.